برای همه افرادی که اهل رسانه هستند و یا حداقل اینکه اخبار و رویدادهای سینمایی و تلویزیونی را دنبال می کنند کاملاً آشکار است که طی سال های اخیر، تولید فیلم سینمایی و راه اندازی شبکه تلویزیونی و ماهواره ای در زمینه انیمیشن به وفور افزایش یافته است.
انیمیشن، جنگ رسانه ای
جنگ نرم و عملیات روانی؛ باتوجه به اینکه در ظاهر انیمیشن یا پویانمایی و یا به اصطلاح محاوره، کارتون ها، تنها نقاشی های متحرکی هستند که چند دقیقه یا ساعاتی، بچه ها را سرگرم می کنند، چرا دولت های غربی تا این حد برای آن سرمایه گذاری می کنند؟ چه می شود که یک کمپانی فیلمسازی در غرب ناگهان چند میلیون دلار هزینه می کند تا یک فیلم سینمایی انیمیشن تولید کند؟ یا سؤال اساسی تر این است که چرا یک دولت خارجی این همه سرمایه گذاری می کند و یک شبکه اختصاصی پخش کارتون به زبان فارسی، آن هم برای فرزندان کشور دشمنش ایجاد می نماید؟
امروز دیگر بر همه آشکار و ثابت شده است که تسخیر ملت های جهان سوم و جوامع موسوم به درحال توسعه و به ویژه سرزمین هایی که داعیه استقلال و عدم تسلیم در برابر قدرت ها را دارند، از تهاجم نظامی و ترفندهای اقتصادی فراتر رفته و بیشتر از طریق رسانه ها و ابزارهای فرهنگی درحال انجام است. این موضوع بارها هم در حرف های سیاستمداران نظام سلطه اذعان شده و هم در سخنان اندیشمندان غربی آمده است. ژنرال دوایت آیزنهاور رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در سال های نخستین جنگ سرد در این باره گفته بود:
توجه!!!!!
لوگو(آرم) پیشنهادی